geçensene bugün,
16 Eylül 2008
tam pansiyon bir vatan borcu
işte terhis belgem elimde
uçakta akdenizin en doğu köşesine havadan bakıyorum şimdi
İstanbul'a yaklaşmanın huzuru var
bir de zihnimin donduğu süreyi geride bırakmamın burukluğu
Mersin var
gezdiğim yedinci
sevdiğim ikinci şehir
ne izmir'in havadaki burunları
ne antalyanın popoları
ne de ankaranın bürokratları
ne oldum şimdi ben vesveseleri
o işin ne kadar boktan bir iş olduğunu bile bile
vatanı seve seve
beş dakika sonrasını düşünmene bile gerek duymamak
önünde hazırdan tas tas yemek
otobüstekinden daha dehşet fakat daha dost bir ter ve ayak kokusu
aile hasreti
belki de koma hali
evet koma bu herhalde
her erkek hayatının bir döneminde komaya giriyor
üniforma giyerek
ha ha
ailen baş ucunda aslında ama sen onları duyamıyor göremiyorsun
yemin töreni az da olsa uyanık kaldığın bir zaman dilimi
2 saniye veriyorum
5 ayda 15 ayda 2 saniye
5 ayda 15 ayda tüm gerçekler
hangi şehirde ödeniyorsa bu borç
o şehri tanımak
dağı ve taşıyla
deniziyle toprağıyla
feodaliyle
ulusalıyla
gazisiyle
kahramanıyla
git
gel
zihnini kapa
kafanda bitir
beyninin yıkanmasına izin vermeden
geri dön işte
"bazısı anısıyla"
"bazısı anasıyla"